کمی تا لحظه ای دیوانه شو ، همراهی اش با من ، خواهم شدن به میکده ، آری شود و لیک به خون جگر شود ، ولیکن ما را به رندی افسانه کردند ، پیران جاهل شیخان گمراه ، و گوید بیداد ظالمان شما نیز بگذرد ، و افسوس که سنگستان گمنامش ، کنون ننگ آشیانی نفرت آبادست و آگه باش من زرتشت را من دوست می دارم ، و معشوقی مرا می گفت : تو را من چشم در راهم ، و من گویم : غم این خیل سراسر خفته ، خواب در چشم ترم می شکند . وای او گویدم آخر که بیا من جامه کنم ، و من تکرار می کردم: تا که در این گله بزرگی کنیم ، نیست سزاوار که گرگی کنیم ، مرا می گفت : نمی دانی که ایران است اینجا ، حراج عقل و ایمان است اینجا ، و آخر گفت : تو را من زهر شیرین خوانم ای دوست ، که نامی خوشتر از اینت ندانم ...
سلام من که متوجه منظورت نشدم این شعر بود یا متن ادبی؟
کلا از مضمونش چیزی متوجه نشدم.
زیاد ناراحت نشو . چون خودم هم نفهمیدم!
دلت آشفته آن مایه ناز است هنوز؟ دل قوی دار سحر نزدیک است، دائما یکسان نماند حال دوران غم مخور
فکر کنم تو هم اوضات زیاد از اوضاع من بهتر نیستا. شاید هم آشفته تر از من!!!
خیلی رفتی تو .................آدم میمونه
زود باشد که بیرون آییم .