من و مدیریت شهری

۱- پایین تر از سه راه بهجت آباد نرسیده به پل حافظ ، انتشارات "سالنمای راستی" قرار داره که به انتشار تقویم  و سایر کتب زرتشتی ، اقدام می کنه . اخیراً شهرداری محترم جلو انتشارتی ، یه تابلو بزرگ روی خیابون زده که روش مضمونی شبیه این نوشته :" خوشبخت کسی است که به خوشبختی دیگران می اندیشد ". نمی دونم آقایون می میردن یا فشار مضاعف می اومد بهشون که زیرش بنویسند که این جمله از پیامبر ایران ، زرتشت بزرگواره . احتمالاً

2- اخیراً تو تابلوهای سطح شهر ، شهرداری محترم عکس یکی از "شهیدان " انقلاب اسلامی بحرین رو درج فرمودند که در حال لبخند زدن جان به جان آفرین تقدیم فرمودند . جدا از اینکه این کار دخالت در امور سایر کشورها محسوب میشه یا خیر ، نمی دونم آقایون نمونه های وطنی کم آوردن که رو به نمونه های خارجی آوردن .ضمن اینکه تجربه ی "بوسنی و هرزگوین" به من نشون داده که همین بحرین فسقلی دو روز دیگه که قیام مردمیشون به نتیجه برسه ، دور از جونتون ... بار ما هم نمی کنن .

۳- نمی دونم چرا اخیراً وقتی تو خیابونا رانندگی می کنم ، یاد آدمایی می افتم که دکتر هفت ، هشت ، ده باری عملشون کرده و بدنشون قرمه قرمه شده . اینقدر که آسفالت کردن و دوباره کندن ، تو گویی ما رو آسفالت کردن .

4- مشهد که رفته بودم و داشتم خیابونا رو گز می کردم ، از تو نقشه نیگاه کردم دیدم جایی که وایستادم اسمش خیابون آزادیه . در حالیکه اونجا هیچ تابلو و نام و نشونی از خیابون آزادی نمی دیدم . اتفاقی دیدم یه کیوسک راهنمایی مسافرا نزدیکمه . رفتم و از بنده خدایی که اونجا بود پرسیدم :این خیابون آزادی بالاخره کجاست ؟ در اومد گفت : همین جاست . گفتم : اینجا که تابلویی ازش نیست . گفت از وقتی آیت االه بهجت فوت فرمودن اسم اینجا رو از آزادی تغییر دادن به خیابون آیت الله بهجت . با خودم گفتم : چه کار خوبی . بالاخره همه چیز این دوره زمونه باید بهش بیاد دیگه .