پرسه در مه

دیروز از صبح دنبال یه پا بودم که باهاش برم سینما . دو هفته ای بود که قسمت نشده بود به سراغ هنر هفتم برم . اسی قول مساعدت داد ولی بعدش زنگ زد و پیچوند . ولی پوریا پا بود . سانس زودتر از 7 و نیم بهم نمی خورد . چون می خواستم قبلش برم شهر کتاب . تا ساعت 6 شهر کتاب بودم و از اونجا رفتم سینما آزادی . دمش گرم که جای خوبی هست برای یه سکوت ملایم . تا 7 کتاب خودندم و پوریا هم کمکم سر و کلش پیدا شد . دو فیلم به ظاهر خوب برای انتخاب وجود داشت . حوالی اتوبان و پرسه در مه . تو هر دوتا شهاب حسینی بازی کرده و منم که دیوونه ی بازیشم . تو پرسه در مه لیلا حاتمی هم بود . پس کفه ی ترازو به سمت پرسه در مه سنگین شد . واقعاً از این انتخابم راضی هستم . فیلم زیبایی بود . من کلاً از فیلمی که منو سر کار بذاره و ذهنمو به چالش بکشه خوشم  می یاد . پرسه در مه این کار رو کرد . تنهایی ، نکته بارز این فیلمه . فیلم داستان یه موزیسین هستش که الان تو کما رفته و داستان زندگیشو داره تعریف می کنه . یه موزیسین خلاق که به دلیل رعایت استقلال کاریش و به عمل رسوندن استعداد خلاقه ش به حالت روان پریشی میرسه . بازی خوب شهاب حسینی و لیلا حاتمی چشمگیره . همچنین کارگردانیش که به نظر من عالی بود . سه نکته هم در خصوص دیروز باید عرض کنم . اول اینکه از برادرای ارزشی سپاسگزارم که دیروز با حضور خودشون رنگ و بویی معنوی به شهر داده بودن ! دوم اینکه دیروزبه لطف نشست های کتاب شهر کتاب با یه نویسنده ی دیگه که خیلی ازش خوشم اومد به نام "ناتالیا گینزبورگ" آشنا شدم .آخر هم اینکه پوریا هم به دلیل فیلمهایی که من و اون و اسی با هم می ریم و معمولاً فیلم های خوبی به نظرمون هست ،سلیقه ی فیلمیش تغییر کرده . یادمه  وقتی رفته بودیم فیلم تنها دوبار متولد می شویم رو ببینیم (که اون هم واقعاً زیبا بود) غر و لند می کرد که من می رم و حوصله ی این جور فیلما رو ندارم . ولی دیروز خیلی خوب تا آخر فیلم نشست و تازه بعد فیلم هم داشت نقد و بررسی می کرد . خلاصه دیروز ، روز خوبی بود .