آلبوم سادگی "پریسا" رو به تازگی گوش کردم . آلبوم با دو قطعه خوب شروع میشه . در ادامه همین جور یه نواخت پیش میره تا اینکه میبینی آلبوم تموم شد . کار موسیقی باید فرود داشته باشه . اوج داشته باشه . این وری . اون وری . تنوع باید تو شنیدن یه کار رعایت بشه . نمیشه که شما همین جور بزنی تا برسی به انتها . تو یه ریتم و یه حالت . خوب من شنونده حق دارم حوصلم سر بره . کار باید توقسمتهای مختلف جذاب باشه . نه خموده و یکنواخت . خلاصه از پریسا که همشهریمم هست بیشتر انتظار میره .ایشاللا تو کارهای بعدیش اینو لحاظ کنه که باید یه کار ، خوب پخته بشه و بعد عرضه بشه . صرف اینکه هر از چند گاهی یه کار بدی بیرون بعد چندی میبینی شدی افتخاری . خلاصه به قول خودش تو قطعه دوم این آلبوم :
مطربا نرمک بزن
بدو بیا
دارم میام....
سلام
خدا ایشون و همه پیش کسوتان موسیقی خصوصا استاد شجریان رو طول عمر با عزت بده .
آمین
میشه دقیقن بفرمایید کی به شما اجازه نقد موسیقی داده
اگر راست می گیبدون نگاه کردن به جلد آلبوم یا سرچ در اینترنت بگو کل آلبوم در چه دستگاهی بود
۱- همان کسی که به شما اجازه صحبت کردن در مورد همه امور مربوط و نامربوط بهتون رو داده
۲- ماهور همسفر